Το ΛΕΚ αποχαιρετά τη Μαρία Ιερομονάχου, με ψήφισμα και με τον επικήδειο λόγο που εκφώνησε η επίτιμος πρόεδρος Καλλιόπη Μαύρου, εκ μέρους της προέδρου Πόπης Κασσαρα Τρικοιλη.

Η Μ. Ιερομονάχου για περισσότερα από 40 χρόνια υπηρέτησε το ΛΕΚ ως δασκάλα χορού και γενιές ολόκληρες διδάχτηκαν τα μυστικά της παράδοσης από εκείνη.

Ακολουθεί το ψήφισμα του ΔΣ του ΛΕΚ και ο επικήδειος λόγος που εκφωνήθηκε στην κηδεία της.

ΛΥΚΕΙΟΝ  ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ                                                                             

ΠΑΡ/ΜΑ ΚΑΛΥΜΝΟΥ                                                                                                        

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΣΑΠΟΥ-ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ

ΨΗΦΙΣΜΑ

            Το άκουσμα του θανάτου της Μαρίας Τσάπου-Ιερομονάχου, της δικής μας Μαρίας, έπεσε σαν κεραυνός στον κόσμο του Λυκείου των Ελληνίδων Καλύμνου. Η νέα Πρόεδρος του Λ.Ε.Κ. κ. Καλλιόπη Κασσάρα-Τρικοίλη συνεκάλεσε έκτακτο συμβούλιο, όπου όλες οι παρευρισκόμενες εξέφρασαν τη θλίψη τους και εξεδόθη το εξής τιμητικό ψήφισμα, ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη μιας ξεχωριστής, διαλεχτής γυναίκας, χοροδιδασκάλισσας του Λυκείου μας και η ομιλούσα, ως  Επίτιμος Πρόεδρος, το εκφωνεί εκ μέρους του.

ΨΗΦΙΣΜΑ

            Στο άκουσμα του θανάτου της Μαρίας Τσάπου-Ιερομονάχου, όλα τα μέλη του Δ.Σ. του Λυκείου των Ελληνίδων Καλύμνου, συγκλονισμένες από το θλιβερό γεγονός, συνήλθαν σε έκτακτο συμβούλιο και ψήφισαν ΟΜΟΦΩΝΑ το παρόν:

  1. Να παραστεί αντιπροσωπεία (λόγω των ειδικών συνθηκών στους ναούς) στην εξόδιο ακολουθία  και να συλλυπηθεί την οικογένειά της,
  2. Να καταθέσει στεφάνι στη σορό της,
  3. Να δοθεί συμβολικό ποσόν στη μνήμη της για τις ανάγκες της αιμοδοσίας, σύμφωνα με την επιθυμία της οικογένειάς της,
  4. Να δημοσιευτεί το παρόν στον Τύπο.

Η Πρόεδρος Κασσάρα-Τρικοίλη Καλλιόπη

                                                                             και τα μέλη του Δ.Σ.

Αγαπημένη μας Μαρία

Ποιος θα το περίμενε να λάχαινε σε μένα να σου απευθύνω το ύστατο  «χαίρε» στο ναό αυτό, στον ίδιο χώρο που σε καμαρώσαμε νυφούλα. Είναι πολύ μεγάλος πόνος, αλλά ήθελα εγώ να εκπληρώσω αυτό το καθήκον, αφού ήμασταν για πάνω από 40 χρόνια συνεργάτιδες και φίλες.

Η Μαρία μας γεννήθηκε στην Αυστραλία και τελείωσε το γυμνάσιο εκεί. Μία λαμπερή κοπέλα με πανέμορφο πρόσωπο και αστραφτερά αμυγδαλωτά μάτια. Οι γονείς της ήταν ο αείμνηστος Θεολόγος Τσάπος και η σύζυγός του Κατερίνα, που σήμερα θρηνεί.

Παντρεύτηκες τον Γιάννη Ιερομόναχο, πιστό σου σύντροφο, και αποκτήσατε μία όμορφη οικογένεια με τέσσερα παιδιά. Την Κατερίνα, τη Ζωγραφία, το Μανώλη και το Θεολόγο.

Εγώ σε προκάλεσα στο Λύκειο. Στο ξεκίνημά μου για τη δημιουργία της χορευτικής ομάδας, αναζήτησα και γνήσιους αυθεντικούς χορευτές. Μεταξύ άλλων και η Μαρία, καλά εκπαιδευμένη από παλιούς Καλύμνιους μετανάστες στην Αυστραλία.

Για μας η Μαρία ήταν ένα λαχείο. Για κείνη άνοιξε εκείνη τη στιγμή μία πόρτα, για όσα λάτρευε και ήλπιζε να βρει. Της δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσει το σπάνιο ταλέντο της και να δώσει μορφή στην ανάγκη της για καλλιτεχνική δημιουργία που την συνάρπαζε.

Στο ξεκίνημα της προσπάθειάς μας είχαμε συνδρομητή τον αείμνηστο Θεόφιλο Κλωνάρη που αμέσως αντιλήφθηκε την αξία της Μαρίας. «Αυτό το «Τσαππί» είναι δύναμη», μου έλεγε, και χόρεψε μαζί της στο μεγαλύτερο φεστιβάλ ελληνικών χορών που διοργάνωσε το Κεντρικό Λύκειο με τα παραρτήματά του στο θέατρο Λυκαβηττού. Η εμφάνισή τους απέσπασε θαυμασμό. Παρά το μικρό της ανάστημα, είχε τεράστια σκηνική παρουσία. Ως άνθρωπος και δασκάλα ο λόγος της ακουγόταν στην ομάδα και ήταν σεβαστή. Διέθετε σοβαρότητα και σωστή κρίση. Την αγαπούσα και την εμπιστευόμουν. Και εκείνη το ίδιο, για μένα.

Με σιδερένια θέληση δεν το έβαζε κάτω ποτέ. Θυμάμαι στο Λυκαβηττό που το πρωί της πρεμιέρας έπαθε  κολικό του νεφρού και τρέξαμε στο νοσοκομείο. Εκεί λέει στο γιατρό : «Γιατρέ κάντε ότι μπορείτε, γιατί ο κόσμος να χαλάσει, θα πάω το βράδυ να χορέψω». Κ ‘έτσι και έγινε. Τα τελευταία χρόνια υπέστη αφάνταστη ταλαιπωρία με τα αλλεπάλληλα χειρουργεία. Όμως την στήριζαν οι συναδέλφισσες της, και στο τέλος πάντα παρουσίαζε άρτιες ομάδες. Είχε γερή κράση και επέστρεφε γρήγορα στην αγαπημένη της δραστηριότητα.

Σήμερα λόγω της πανδημίας και των περιορισμών, θα λείψει πολύς κόσμος που θα ήθελε να την αποχαιρετήσει. Τα εκατοντάδες παιδιά που μύησε στις ομορφιές της χορευτικής μας παράδοσης, οι συνάδελφοί της, τα μέλη της χορευτικής ομάδας, τα μέλη του Λυκείου και των διαφόρων τμημάτων του, τα παλιά και νέα Μέλη των διοικητικών συμβουλίων. Και ακόμα σχολεία και άλλοι φορείς με τους οποίους συνεργάστηκε, γονείς και κόσμος του χώρου μας από όλη την Ελλάδα. Πριν την πανδημία συνόδεψε για τελευταία φορά την ομάδα μας στη Ρόδο.

Απίστευτα οργανωτική. Με πολύ καρτερία και υπομονή μέχρι την τελευταία στιγμή ζητούσε να γίνει το «μετά», όπως ήθελε.

Έφυγες, Μαρία μου, και όλοι έχουν ένα καλό λόγο για σένα. Έφυγες όμως μέσα στην αγκαλιά των δικών σου, η πολύτιμή τους θυγατέρα, σύζυγος και μάνα. Με ενότητα και Αγάπη θα βιώσουν το πένθος τους και με την αξιοπρέπεια που εκείνη τους δίδαξε. Τίποτα άλλο δεν μας μένει στο τέλος, παρά η αγάπη και η δύναμη της προσευχής στο Χριστό μας, που μας αγκαλιάζει και μας παρηγορεί.

Στο ταξίδι σου στην άλλη ζωή, καλή μου, θα σε συντροφεύσει η αγάπη όλων μας και η θύμησή σου, που δεν θα σβήσει ποτέ.

Καλό σου ταξίδι αγαπημένη μου.

Η Επίτιμη Πρόεδρος

Καλλιόπη Μαύρου