Οι εσωκομματικές διαδικασίες ολοκληρώθηκαν επιτέλους και στα δύο κόμματα της Αντιπολίτευσης, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας τραύματα και ανοιχτούς λογαριασμούς στο δεύτερο. Ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. κατάφερε το ακατόρθωτο! Μέσα σε λίγα χρόνια, από κυβερνών κόμμα μέχρι το 2019, διασπάστηκε σε έξι κομμάτια, απώλεσε προσφάτως μόνο του τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα τι άλλο φαιδρό θα ακολουθήσει. Κάθε κλάσμα του αρχικού, του μέχρι πρότινος ενιαίου κόμματος, μετά τα όσα …Οργουελικά μεσολάβησαν, προσπαθεί να πείσει την ελληνική κοινωνία, ότι αυτό και όχι άλλο κόμμα είναι το γνήσια δημοκρατικό, το …προοδευτικό, το αγωνιστικό, αυτό, τελοσπάντων, που θα φέρει την …άνοιξη στη δοκιμαζόμενη πολλαπλώς χώρα.
*(Γράφει ο Παναγιώτης Γιαμαίος, εκπαιδευτικός, πρ. πρόεδρος του Αναγνωστηρίου “Αι Μούσαι”)
Όλες αυτές οι εσωκομματικές διαδικασίες, οι αλληλοσπαραγμοί, οι πολιτικές ανακατατάξεις χωρίς προσφυγή σε κάλπες, έστρεψαν την προσοχή όλων ημών των πολιτών, βοηθούντων και των καναλιών και των …στρατευμένων δημοσιογράφων-με το αζημίωτο βέβαια- στις κοκορομαχίες, ένθεν κακείθεν. Ποιοι κοιτούν, όμως, κατάματα τη ζοφερή πραγματικότητα;
Τον Οκτώβρη του 2004, ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής -ο βραχύς-, κατά τη διάρκεια ενός γεύματος με βουλευτές του στου Μπαϊρακτάρη, στο Μοναστηράκι, δήλωσε εμφατικά τούτο: «Δε θα αφήσω πέντε νταβατζήδες και πέντε άλλα κέντρα να χειραγωγήσουν την πολιτική ζωή του τόπου…». Απ΄ ό,τι ακολούθησε, αποδείχτηκε ότι τελικά δεν κατάφερε να αλλάξει την κατάσταση. Ίσως δεν μπόρεσε!
Από τότε οι πέντε νταβατζήδες γίνανε δέκα και τα κέντρα άλλα πέντε. Σβέρκωσαν κυριολεκτικά τη χώρα, ελέγχουν εξολοκλήρου την οικονομία και κατ΄ επέκταση την πολιτική. Ζούμε σε μια χώρα ακραίας ολιγαρχίας. Η κυβέρνηση διαχειρίζεται απλώς μια εδραιωμένη κατάσταση και ο πρωθυπουργός, που …κάνει ότι κυβερνά, αποτελεί έναν πετυχημένο τροχονόμο των μεγάλων συμφερόντων.
Ζούμε σε μια χώρα, στην οποία, κατά τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του οικονομικού επιτελείου, παρελαύνουν τα δις σα να είναι στραγάλια, τη στιγμή που ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο ιδιωτικός υπάλληλος, ο αγρότης βλέπουν τις τιμές των αγαθών στις βιτρίνες και στα ράφια των SUPER MARKET ψάχνουν για υπογλώσσιο. Αυτή την ώρα που γράφω τις σκέψεις μου, μιλάει στο δελτίο ειδήσεων στον ΑΝΤΕΝΑ η κ. Κεραμέως. Ακούγοντάς την, νομίζεις ότι ζεις σε μια χώρα απόλυτης ευημερίας!!! Μηδενίζεται η ανεργία στις γυναίκες, αυξάνονται θεαματικά οι μισθοί και οι συντάξεις και ο κατώτατος μισθός σκαρφάλωσε στα 830 €. Ο οικογενειάρχης, δηλαδή, που τον λαμβάνει, τρώει με χρυσά κουτάλια! Τι να καταλάβει η κυρία με μηνιαίες αποδοχές – φανερές- 8.000 € και καταθέσεις- δηλωμένες -πάνω από 1.000.000 €;
Η χώρα σχηματικά είναι μια σκαλιστή τράπεζα πάνω στην οποία είναι απλωμένα όλα τα καλούδια του κόσμου: Αστακοί, γαρίδες, ψητό μπον φιλέ, ρώσικο χαβιάρι, πλούσιες σαλάτες και πανάκριβο κρασί του 1850. Ομοτράπεζοι οι δέκα ολιγάρχες με τις κυρίες τους. Από το τραπέζι πέφτουν κάποια ψίχουλα από τις αγκωνιές των λαίμαργων συνδαιτημόνων. Αυτά τα πίπτοντα ψίχουλα καλείται ο κ. Μητσοτάκης να μοιράσει στους …πληβείους του! Αν τολμήσει να βάλει το χέρι του σε κάποια πιατέλα, θα του το κόψουν ακαριαία από τον ώμο!
Στην πατρίδα μας, δυστυχώς, πουλήθηκαν κοψοχρονιά όλα τα ασημικά. Λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμοι, σιδηρόδρομοι, ενέργεια, ΟΤΕ, ταχυδρομεία, κοντά σ΄αυτά κι οι Τράπεζες κλπ. Έχει αλλάξει το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας άρδην. Κουμάντο κάνουν τα ελάχιστα μεγάλα συμφέροντα. Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί και δε θέλει να κάνει αναδιανομή του εγχώριου πλούτου ή, εν πάση περιπτώσει, μια πιο δίκαιη διανομή του. Αναπνέει, όσο αυτοί οι δέκα τής χορηγούν οξυγόνο. Κι επειδή αυτοί βλέπουν ότι στις δημοσκοπήσεις η Ν.Δ. κινείται μεταξύ 25 και 28% αρχίζουν να ετοιμάζουν με προνοητικότητα τη διάδοχη κατάσταση. Αρχίζουν να αλληθωρίζουν προς ΠΑΣΟΚ μεριά, για να έχουν τον…γάιδαρό τους δεμένο. Ένας νέος αρχηγός, ένας νέος πρωθυπουργός υπό κηδεμονία, προκειμένου να συνεχίσει το έργο του προκατόχου του. Οι «δυνατοί» πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Ετοιμάζουν το plan B, την ώρα που οι αντιπολιτεύσεις σπαράσσονται και περί άλλων τυρβάζουν.
Όλοι οι αρχηγοί θέτουν ως στόχο να «φάνε» τον Μητσοτάκη. Να κόψουν, δηλαδή, το δέντρο. Δε βλέπουν πίσω του το δάσος! Η χώρα για να αλλάξει πορεία και για να δουν οι πολίτες της καλύτερες μέρες, πρέπει να χτυπηθούν τα μονοπώλια σε όλους τους τομείς της οικονομικής ζωής, πρέπει να μπει φερμουάρ σε κάποιες πολύ μεγάλες τσέπες. Πρέπει η κατ΄ επίφαση ελληνική δημοκρατία να μετατραπεί σε γνήσια δημοκρατία. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται μια γιγάντια ενιαία κοινοβουλευτική δύναμη! Αυτή μπορεί να φέρει σοβαρές αλλαγές προς όφελος της χειμαζόμενης κοινωνίας. Μια πολυκερματισμένη αντιπολίτευση σαν τη δική μας, που διακηρύσσει ότι πρεσβεύει τα προαναφερθέντα, είναι βούτυρο στο ψωμί της ολιγαρχίας και κατ ΄επέκταση του εργολάβου της κ. Μητσοτάκη. Όλα αυτά τα πολιτικά …κοψίδια είναι ο καλύτερος μεζές της άρχουσας τάξης.
Προσωπικά θεωρώ όλους αυτούς τους αρχηγίσκους των καχεκτικών κομματιδίων στυλοβάτες του συστήματος, αυτού που οι ίδιοι καταγγέλλουν. Το …φουσκωμένο υπερεγώ κάθε αρχηγού χωριστά προτάσσεται της κοινής λογικής. Και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όλα αυτά τα «πρωτοκλασάτα στελέχη» κάθε λιανού χώρου διαγκωνίζονται για να εξασφαλίσουν μια βουλευτική έδρα ή μια θέση στον κομματικό χάρτη επ΄αμοιβή. Οι άνθρωποι προσπαθούν να λύσουν το δικό τους προσωπικό πρόβλημα! Γι΄αυτό πουλάνε στα τηλεοπτικά παράθυρα καντάρια δημοκρατικότητας, προοδευτικότητας, αγωνιστικότητας, πολιτικής ευφυίας. Είναι κλασικοί θεσιθήρες! Όποιος πιστεύει ότι νοιάζονται για την καλυτέρευση της ζωής των απλών ανθρώπων, πλανάται πλάνην οικτράν! Όσο πολεμούν οι …μικροί ο ένας τον άλλον για να κρατηθούν στο προσκήνιο, καθίστανται μοιραίοι. Αυτοβούλως επιβεβαιώνουν τη ρήση του Ιταλού Μακιαβέλι: «Διαίρει και βασίλευε». Μόνο που τα θύματα είναι άλλοι…
Κάλυμνος, 26-11-2024
