Αυτή τη μέρα οι μνήμες γυρίζουν πίσω στο 2021, στις τραγικές ημέρες που η Κάλυμνος συνέχιζε να ανεβαίνει τον δικό της Γολγοθά, να μετρά πλέον δεκάδες θύματα από τον φονικό ιό και η Μ. Παρασκευή να είναι γεμάτη από τον ήχο των ελικοπτέρων που πηγαινοέρχονταν ασταμάτητα.
Ένα δράμα, που συνεχίστηκε για πολύ καιρό, με τους άρρωστους στην μονάδα covid να δίνουν τη μάχη να κρατηθούν στη ζωή, μαζί με τους γιατρούς και νοσηλευτές, που ατελείωτα 24ωρα βρίσκονταν στο Νοσοκομείο, με όλο το προσωπικό να είναι επί ποδός μάχης, σε έναν δύσκολο και άνισο πόλεμο, σε μια απελπισμένη αναζήτηση του πολύτιμου οξυγόνου, για να κρατηθούν στη ζωή οι άνθρωποι στην μονάδα.
Τραγικές οι στιγμές, όταν γινόταν μια διακομιδή, μέσα στην ειδική κάψουλα να φεύγουν οι ασθενείς, ολομόναχοι, με τους δικούς τους να κοιτάνε από απόσταση, τους ανθρώπους του Νοσοκομείου να τους παρηγορούν και κάθε λίγο να έρχεται η είδηση ότι κάποιος που διακομίστηκε δεν τα κατάφερε, έσβησε σε μια εντατική ενός ξένου τόπου, χωρίς τους ανθρώπους του δίπλα και μετά το δράμα του τελευταίου αποχωρισμού, χωρίς συνοδεία, μέσα σε ένα τυλιγμένο με σακούλα φέρετρο, μια τραγική μοναχική πορεία προς το άγνωστο.
Έρχεται η Ανάσταση αύριο βράδυ, οι σκέψεις να είναι σ’ αυτούς που έφυγαν, να μην ξεχάσουμε αυτούς τους 60, ίσως και παραπάνω, συνανθρώπους μας και κυρίως να πούμε πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους του Νοσοκομείου, που έδωσαν έναν μεγάλο αγώνα να σώσουν όσες περισσότερες ζωές γινόταν.
