Οι δημοσιογράφοι της Ρόδου θα πρέπει να χρωστούν μεγάλη ευγνωμοσύνη προς τον Δήμαρχο Αλέξανδρο Κολιάδη, αφού τώρα έχουν και δωρεάν μαθήματα δημοσιογραφίας!
Ο δήμαρχος στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, αποκάλυψε τους μύχιους πόθους του! Να παραδίδει μαθήματα δημοσιογραφίας. Ας ανοίξει λοιπόν ΙΕΚ Δημοσιογραφίας!
Της Ρένας Παυλάκη από τον realvoice995.gr
Κατά τα λοιπά, από μια συνέντευξη Τύπου, μεγαλύτερη της μιας ώρας, οι πολίτες δεν έγιναν σοφότεροι σε τίποτε απολύτως. Τίποτα άξιο λόγου στην βάση του πυρήνα της δημοσιογραφικής δουλειάς αλλά και της υποχρέωσης των συμμετεχόντων σε πολιτικό αξίωμα. Καμία «είδηση» δεν βγήκε, παρά μόνο γενικολογίες αναφορές στην λογική εξαγγελιών. Μόνο, που οι εκλογές, προηγούμενες και επόμενες, απέχουν πολύ από το σήμερα. Θα φύγουν οι Ρομά, θα λυθεί το κυκλοφοριακό, θα φτιάξουμε την πόλη, όλα σε χρόνο μελλοντικό, χωρίς την παραμικρή αναφορά στο «πως» θα γίνουν όλα αυτά. Κανένα πλάνο εφαρμογής, ούτε ένα στοιχείο που να τεκμηριώνει τις προθέσεις του.
Εννοείται πως ούτε απαντήσεις δόθηκαν στις δυο – τρεις ερωτήσεις που προσπάθησαν να αρθρώσουν οι παρόντες δημοσιογράφοι και οι οποίοι εμβρόντητοι βρέθηκαν μπροστά σε μια πρωτοφανή στα πολιτικά και δημοσιογραφικά ήθη επίθεση, με προσβλητικούς, απαξιωτικούς ακόμη και χλευαστικούς χαρακτηρισμούς, με κακής ποιότητας χιούμορ και σεξιστικές αναφορές, χωρίς κανένα ουσιαστικό επιχείρημα. Η αδυναμία του Αλέξανδρου Κολιάδη να διαχειριστεί τη δημοσιογραφική κριτική μετατράπηκε σε επιθετική ρητορική χωρίς επιχειρήματα, εκθέτοντας όχι μόνο τον ίδιο αλλά και τον θεσμό που υπηρετεί.
Η ενόχλησή του για την κριτική που του ασκείται από τα ΜΜΕ δεν μπορεί πια να κρυφτεί. Και αυτό το εκφράζει προς τα έξω με πολύ μεγάλη επιθετικότητα και με έναν λόγο που στερείται πολιτικής αισθητικής (ναι, η αισθητική είναι θεμελιώδες συστατικό και του πολιτικού λόγου).
Οι απαντήσεις που όφειλε να δώσει όχι προς τους δημοσιογράφους, αλλά μέσω αυτών στους πολίτες του νησιού, έδωσαν τη θέση τους σε μια ρητορική προσβολών, αμφισβητώντας την κριτική τους ικανότητα, παρουσιάζοντάς τους ως άβουλα πιόνια, στερούμενα μάλιστα νοημοσύνης.
Χθες έγινε σαφές ότι έχουμε εισέλθει σε μια νέα περίοδο Δημοκρατίας. Το ερώτημα που τίθεται πλέον ανοιχτά είναι αν ο Δήμαρχος Αλέξανδρος Κολιάδης αντιλαμβάνεται το ρόλο του Τύπου σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Διότι η συνέντευξη Τύπου δεν είναι προσωπικό βήμα αυτοπροβολής ούτε χώρος για εκτόνωση εσωτερικών εντάσεων απέναντι στον Τύπο. Είναι θεσμική υποχρέωση στην επιβεβλημένη διαδικασία λογοδοσίας απέναντι στους πολίτες. Αυτή, γίνεται και μέσα απο τα ΜΜΕ όσο και αν ενοχλεί αυτό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει τέτοιου είδους αναφορές για τους δημοσιογράφους. Το κάνει συστηματικά όταν δυσκολεύεται.
Στο ερώτημα που ο ίδιος έθεσε ως προς το αν έχει μαζί του τα τοπικά ΜΜΕ και γιατί κανένας από τους προκατόχους του δημαρχιακού θώκου δεν είχε την αντιμετώπιση που έχει σήμερα ο ίδιος, η απάντηση που παρουσιάζει και την αλήθεια είναι απλή: Αν ρίξει μια καλύτερη-δεύτερη ματιά στο τι κριτική έχουν υποστεί οι προκάτοχοι του, μάλλον θα αισθανθεί καλύτερα. Αν αυτό δεν το αντέχει, μπορεί να συνεχίσει να αναζητά παρηγοριά σε θεωρίες συνομωσίας που ο ίδιος πλάθει.
Αν δεν αντέχει την κριτική και οδηγείται σε τέτοιες ακρότητες, ίσως θα πρέπει να επανεξετάσει τη θέση του στην πολιτική σκηνή. Διότι πολιτική και κριτική είναι αδιαχώριστες έννοιες.
Και εν πάση περιπτώσει, αν έχει σε τέτοια ανυποληψία τα ΜΜΕ και τους εργαζόμενους σε αυτά, γιατί τους καλεί σε συνεντεύξεις Τύπου; Για να αναπαράξουν έναν ειρωνικό και απαξιωτικό προς τα ΜΜΕ λόγο του και να υποστούν τις προσβολές του;
Όσο για τους δημοσιογράφους που χθες παρέστησαν στη συνέντευξη Τύπου του Αλέξανδρου Κολιάδη, θα έπρεπε να αισθάνονται βαθύτατα προσβεβλημένοι από τον οικοδεσπότη του δημαρχιακού μεγάρου. Εκείνον που τους καλεί για να τον ακούσουν, σε μια θεσμική διαδικασία ενημέρωσης των πολιτών, και αντ’ αυτού, τους περιλούζει με ένα πρωτοφανές απαξιωτικό και προσβλητικό παραλήρημα. Οι αναφορές του σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους, δεν αφήνουν περιθώρια σε καμία και κανέναν να θεωρήσει ότι το θέμα δεν τον αφορά ή ότι εκείνος εξαιρείται της ρητορικής Κολιάδη και της αντίληψής του για τα ΜΜΕ και τον ρόλο τους. Είναι θέμα αρχής και αξιοπρέπειας του δημοσιογραφικού κόσμου τον οποίον τελικά ο σημερινός ένοικος του Δημαρχείου της Ρόδου αντιμετωπίζει σαν κλωτσοσκούφι, με απρέπεια, χωρίς τον παραμικρό σεβασμό στον δικό του θεσμικό ρόλο.
Εύκολα μπορεί να παρασυρθεί κάποιος που βίωσε την χθεσινή εμπειρία και να απαντήσει στο ίδιος ύφος. Αλλά τότε θα νομιμοποιούσε και θα συνέβαλε στην παρακμή του πολιτικού λόγου και διαλόγου.
Αυτό που ζήσαμε χθες συνιστά κατήφορο που ανοίγει μια νέα συζήτηση, επί ενός απόλυτα θεσμικού και πολιτικού ζητήματος. Ζητήματος Δημοκρατίας.
